Διαταραχή του Φάσματος του Αυτισμού (κλασικός αυτισμός - σύνδρομο Asperger)

Γράφτηκε από
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(2 ψήφοι)
Διαταραχή του Φάσματος του Αυτισμού (κλασικός αυτισμός - σύνδρομο Asperger)

Διαταραχή του Φάσματος του Αυτισμού (κλασικός αυτισμός - σύνδρομο Asperger)

Η διαταραχή του φάσματος του αυτισμού χαρακτηρίζεται από έντονες ελλείψεις στην κοινωνική επικοινωνία και στην κοινωνική αλληλεπίδραση σε ποικίλα πλαίσια, καθώς και από περιορισμένα και επαναλαμβανόμενα μοτίβα συμπεριφοράς, ενδιαφερόντων ή δραστηριοτήτων. 

Η σοβαρότητα της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού υπολογίζεται πλέον με βάση τις ελλείψεις στην κοινωνική επικοινωνία και τα περιορισμένα και επαναλαμβανόμενα μοτίβα συμπεριφοράς. Τα συμπτώματα εμφανίζονται στα αρχικά αναπτυξιακά στάδια (αν και μπορεί να μην εκδηλωθούν πλήρως μέχρι οι κοινωνικές απαιτήσεις να ξεπεράσουν τις περιορισμένες ικανότητες ή μπορεί και να καλύπτονται από μαθημένες στρατηγικές αντιμετώπισης σε μεταγενέστερα στάδια). 
 
Σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιευμένα δεδομένα από το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (Centers for Disease Control and Prevention – CDC), 1 στα 68 παιδιά (14,7% στα 1.000 παιδιά) εμφανίζουν διαταραχή του φάσματος του αυτισμού. Αυτό το ποσοστό επιπολασμού είναι αυξημένο κατά 30% σε σύγκριση με εκείνο του 2012 και αυτό μπορεί να οφείλεται εν μέρει στα νέα κριτήρια για τη διαταραχή του φάσματος του αυτισμού που εισήγαγε η αναθεωρημένη έκδοση του Διαγνωστικού και Στατιστικού Εγχειριδίου (Diagnostic and Statistical Manual-V, DSM-V). Υπάρχει πλέον συμφωνία μεταξύ των ερευνητών και των κλινικών ότι τέσσερις διαταραχές που ήταν ξεχωριστές έως τώρα ενώνονται πλέον και αποτελούν μια και μόνη διαταραχή με διαφορετικά επίπεδα σοβαρότητας στους δύο κύριους τομείς που προαναφέρθηκαν. Η διαταραχή του φάσματος του αυτισμού εμπεριέχει πλέον την αυτιστική διαταραχή, το σύνδρομο  Άσπεργκερ, την εκφυλιστική διαταραχή της παιδικής ηλικίας και την διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή μη αλλιώς προσδιοριζόμενη που ορίζονταν στον προηγούμενο DSM-IV (2000) .
 
Η διαταραχή του φάσματος του αυτισμού χαρακτηρίζεται από ελλείψεις στην κοινωνική επικοινωνία και στην κοινωνική αλληλεπίδραση, καθώς και περιορισμένα και επαναλαμβανόμενα μοτίβα συμπεριφοράς, ενδιαφερόντων ή δραστηριοτήτων. Σε περίπτωση που παρατηρούνται ελλείψεις μόνο στον κοινωνικό τομέα, η διάγνωση που δίνεται είναι εκείνη της διαταραχής επικοινωνίας και κοινωνικοποίησης. Η αναλογία αγοριών κοριτσιών είναι 5 προς 1 (ήταν 4 προς 1) και ο μέσος όρος ηλικίας της διάγνωσης είναι τα 4 έτη (ήταν τα 6 έτη) – με κάποια περιστατικά να διαγιγνώσκονται ακόμα και από τα 2 έτη. Σχεδόν τα μισά άτομα που έχουν διαγνωστεί με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού έχουν φυσιολογική ή ανώτερη νοημοσύνη σε σύγκριση με το 30% που υπολογιζόταν πριν από μια δεκαετία. Αυτή η αύξηση στον δείκτη νοημοσύνης προκύπτει από το γεγονός ότι στην διαταραχή του φάσματος του αυτισμού συγκαταλέγονται πλέον και τα παιδιά με σύνδρομο Άσπεργκερ που έχουν υψηλότερο δείκτη νοημοσύνης. Ο αυτισμός εμφανίζεται συνήθως τα 3 πρώτα χρόνια της ζωής, ενώ έχουν καταγραφεί στην βιβλιογραφία και περιστατικά εκδήλωσης του αυτισμού σε μεγαλύτερες ηλικίες.  Ο αυτισμός είναι ένα φάσμα που έχει πολλές εκφάνσεις με αποτέλεσμα τα παιδιά με αυτισμό να διαφέρουν πολύ μεταξύ τους, τόσο ως προς τα συμπτώματα που εμφανίζουν όσο και ως προς τη σοβαρότητα των συγκεκριμένων συμπτωμάτων. Η διάγνωση γίνεται συνήθως χρησιμοποιώντας ένα εύρος από σταθμισμένα επιστημονικά εργαλεία όπως το PER-R και A-DOS.

 Οι γονείς ενός παιδιού με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού αναφέρουν συνήθως, ότι ως βρέφος δεν επιζητούσε την αγκαλιά και το βλέμμα του ήταν κάπως απόμακρο. Αρκετοί μάλιστα πίστευαν ότι το παιδί τους είχε πρόβλημα ακοής, επειδή έδειχνε να μην αντιδρά σε θορύβους ή άλλα ερεθίσματα του περιβάλλοντος. Οι ανησυχίες τους αυξήθηκαν κυρίως όταν το παιδί δεν ανέπτυξε καθόλου λόγο ή παρέμεινε στη χρήση απλών λέξεων χωρίς επικοινωνιακή πρόθεση.

Επισημαίνοντας εκ νέου ότι τα συμπτώματα διαφέρουν ως προς το βαθμό εκδήλωσής τους, τα πιο συνηθισμένα και χαρακτηριστικά συμπτώματα της διαταραχής του φάσματος του αυτισμούείναι τα ακόλουθα:

 1)    Το παιδί με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού έχει ανάγκη από ένα σταθερό και αμετάβλητο περιβάλλον. Θέλει τα πράγματα να βρίσκονται σε συγκεκριμένο χώρο με συγκεκριμένη διάταξη και αντιδρά έντονα σε οποιαδήποτε αλλαγή του περιβάλλοντος ή του καθημερινού του προγράμματος.

2)   Παρατηρείται έντονη στερεοτυπία είτε με τη μορφή λικνίσματος μπρος πίσω είτε με τίναγμα των χεριών, είτε με κύκλους που κάνει το παιδί γύρω από τον εαυτό του.

3)   Το παιδί με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού είναι συχνά απομονωμένο και δεν επιζητά την επαφή με άλλους ανθρώπους. Αποφεύγει την βλεμματική επαφή και δεν είναι ιδιαίτερα ανοιχτό σε αγκαλιές και άλλου είδους εκδηλώσεις τρυφερότητας. Τα παιδιά με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού που επιχειρούν να προσεγγίσουν συνομηλίκους τους χρησιμοποιούν συνήθως έναν ιδιόρρυθμο τρόπο, με αποτέλεσμα η προσέγγιση να είναι ανεπιτυχής.

4)  Αρκετά παιδιά με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού δεν κατορθώνουν να αναπτύξουν τον λόγο ενώ αρκετά παιδιά έχουν ιδιοσυγκρασιακό λόγο με επαναλαμβανόμενες λέξεις ή προτάσεις. Πολύ συχνή στα παιδιά με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού είναι και η εμφάνιση της ηχολαλίας (επαναλαμβανόμενες λέξεις ή φράσεις), η οποία γίνεται χωρίς κάποια πρόθεση για επικοινωνία. Το παιδί με διαταραχή του φάσματος του αυτισμού αποφεύγει συνήθως να ξεκινήσει μία συζήτηση και δυσκολεύεται να διατηρήσει ένα διάλογο και να μοιραστεί τις σκέψεις και τα συναισθήματά του. Παρουσιάζει επίσης δυσκολίες στην κατανόηση μη-λεκτικών μέσων επικοινωνίας, όπως είναι οι χειρονομίες, οι εκφράσεις του προσώπου και η στάση του σώματος.

5)   Πολλά παιδιά με αυτισμό θεωρείται ότι έχουν ταυτόχρονα και νοητική καθυστέρηση. Ωστόσο, πρέπει να επισημανθεί ότι είναι πολύ δύσκολο να αξιολογηθεί η νοητική ανάπτυξη ενός παιδιού που δεν επικοινωνεί καθόλου με το περιβάλλον ή έχει περιορισμένες δυνατότητες επικοινωνίας. Τα παιδιά με σύνδρομο Asperger ή αυτισμό υψηλής λειτουργικότητας μπορεί να παρουσιάζουν αρκετά από τα παραπάνω συμπτώματα, έχει όμως αποδειχθεί ότι η νοημοσύνη τους είναι μέσα στα κανονικά για την ηλικία τους επίπεδα.

Το βιβλίο της Δρ Ευφροσύνης Καλύβα με τίτλο "Αυτισμός: Εκπαιδευτικές και θεραπευτικές προσγγίσεις" που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαζήση έχει πολλές πληροφορίες για την αποτελεσματικότητα προτεινόμενων θεραπειών.

Τελευταία άρθρα από τον/την Δρ. Φρόσω (Ευφροσύνη) Καλύβα

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Διάσπαση προσοχής Επιστημονικά Άρθρα »
επιστροφή στην κορυφή